ایزوبوتیل استات حلالی اتشگیر می باشد، دمای فلش آن ℃ ۲۲( کمترین دمایی که مایع در آن دما مشتعل می شود) بوده و بنابراین توصیه می شود، مخازن ذخیره این حلال به دور از منابع حرارت، نور مستقیم خورشید و در محیط باز و یا محیط بسته که تهویه مناسب دارد نگهداری شود در صورت بروز آتش، از پودر یا کف ضد الکل و کپسول دی اکسید کربن استفاده گردد. از ورود صدمات فیزیکی به مخازن حاوی این حلال باید جلوگیری کرد و همچنین در کنار این مخازن باید تجهیزات اطفاء حریق نیز تعبیه گردد.
در صورت پخش یا نشت روی زمین به مقدار اندک، باید کارکنان لباس مناسب پوشیده و منابع حرارتی را از محل وقوع حادثه دور نمایند، و در سریعترین زمان محل را از حلال پاک نمایند، که برای جذب میتوان از خاک استفاده نمود، بخاطر اینکه ایزو بوتیل استات روی آب شناور میماند، اگر در محیط آبی نفوذ کرد احتمالا با حرکت روی آن به منبع آتش برسد و ایجاد شعله نماید، که باید از بروز چنین حوادثی جلوگیری کرد.
پخش یا نشت عمده این حلال به ندرت اتفاق میافتد ولی محتمل بوده و باید در محل نگهداری آن تمهیداتی اندیشیده شود، در صورت بروز چنین حادثهای ابتدا باید منبع نشت را مسدود نموده، در کوتاهترین زمان، این حلال را از زمین یا محیطی که در آن پخش گردیده است، جمعآوری نمود، در مراحل بعدی حلال جمعآوری شده میتواند دوباره احیا گردد ولی دفع آن نیازمند رعایت نکات زیست محیطی می باشد، تجهیزات آتشنشانی همزمان باید در محل مستقر شوند و نفرات منابع ایجاد آتش را از محل حادثه دور نمایند.
در صورت بروز آتشسوزی از ورود بیدلیل به محوطه آتش جلوگیری شود، بخارات داغ آن به خاطر اینکه سنگینتر از هوا می باشند، مسافت طولانی می توانند طی نمایند و با مخلوطی از هوا به هر نقطه که برسند احتمال آتشگیری دارند که حتی با تخلیه بار الکتریکی مشتعل میشوند. که باید این مورد پیش بینی و پیشگیری شود، استفاده از جریان آب مستقیم شاید باعث پخش شدن آتش شود. استفاده از کف و پودر موارد مناسبی در مواقع حریق این حلال می باشند.